Majówka

1. maja - deszcz

2. maja - deszcz

3. maja - ruszamy w drogę!

Na ten dzień przewidzieliśmy wizytę w naszym klasztorze w Legnicy. Na miejscu spotkaliśmy Patryka, który wracał własnie z zaległego urlopu wielkanocnego. Ale zanim do tego doszło, zatrzymaliśmy się w kilku ciekawych miejscach i doświadczyliśmy iście franciszkańskiej radości.

Na początku odwiedziliśmy Jawor, gdzie stoi ów słynny Kościół Pokoju (jeden z dwóch, drugi stoi w Świdnicy). Najpierw przestudiowaliśmy tablicę informacyjną na jego temat...

Następnie zabraliśmy się za bezpośrednią ocenę budynku.

Artura coś szczególnie zafrasowało w tablicy memoriałowej ustawionej pod kościołem.

Okazało się, że wstęp do kościoła wynosi 10 zł + 5zł za fotografowanie.
Zagadka: skąd pochodzi zatem to zdjęcie
(bo rzecz jasna nie pozwoliliśmy sobie na wejście) :)

Naturalnie nie mogło się obejść w tym miejscu, bez pamiątkowego zdjęcia.

Ledwie zrobiliśmy zdjęcie, a już naszą uwagę przykuła nowa atrakcja na trawniku wokół kościoła - jeż!

 Ku uciesze Artura i Tomka zwierzątko nie uciekło,
a wykazywało tendencje do przymilania się.

Dokąd teraz?

Ku uciesze Marcin skierowaliśmy się do świątyni, której patronował imiennik naszego seniora.

Tym razem był to już kościół katolicki i nie pobierano opłat.

Obowiązkowa lektura tablicy informacyjnej.

Niestety, opłat wprawdzie nie było, ale była krata uniemożliwiająca wejście do środka.
Ponoć w ołtarzu głównym znajduje się obraz namalowany ręką Antoniego Schefflera 

(tego od naszego, kłodzkiego fresku).

Pokreciliśmy się trochę wokół kościoła i ruszyliśmy dalej zgłębiać tajniki Jawora.

Dotarliśmy na jaworski rynek. Pierwsze co nas uderzyło to...

...wizerunek papieża Jana Pawła II na ratuszu.
A ktoś ubolewa nad sekularyzację państwa.

To zdjęcie dowodzi tylko dnia, w którym odbyła się wycieczka.

XXIII kurs postulatu podziwia kamienice podcieniowe na rynku w Jaworze.
Zaiste chędoga architektura.

Z przodu kaplica św. Wojciecha, z tyłu pobernardyński (nasz?) kościół Wniebowzięcia NMP.

Naturalnie zgłębiliśmy się w treść tablic informacyjnych.

Później zupełnie przypadkiem natknęliśmy się na były kościół franciszkanek. 

Jednak po lekturze tablicy informacyjnej i...

...tablicy informującej o obecnym właścicielu, jakoś przestał nas zachwycać.

 Później Marcin zaczął bawić się telefonem, czyniąc przy okazji reklamę jaworskim przedsiębiorcom :)

Pomnik z cyklu: "Magistrowa proza życia".

Egzemplarz pod nazwą: "Ach, te buty!"

Następnie ruszyliśmy do Pola Legnickiego.

GPS jak zawsze niezawodny. 

po dotarciu na miejsce, za co chwaliliśmy Pana, 

szukaliśmy otwartych drzwi, aby móc się pomodlić.

Tu jednak modlitwa kosztuje... :/

No, cóż. To jednak sanktuarium patronki naszej prowincji, św. Jadwigi Śląskiej,

 więc nie sposób nie skorzystać z możliwości wejścia.

Wewnątrz odmówiliśmy z brewiarza Godzinę Mniejszą, 

a potem zaczęliśmy zwiedzanie świątyni.

Sufity "prawie" jak w naszym refektarzu, ale "prawie' czyni wielka różnicę.

Czyżby relikwiarz św. Jadwigi?

Tablica opowiadająca odległe dzieje sanktuarium.

I tabliczka informująca o nowszych dziejach tego miejsca.

Wreszcie dotarliśmy do Legnickiego klasztoru.
Radości tej nie sposób ukryć.

Zapomnieliśmy zrobić sobie zdjęcie ze wspólnota domową, 

ale mamy za to zdjęcia z zaskoczenia.

Ojciec Paweł i ojciec Damian.

Po wizycie w klasztorze zamarzyło nam się nawiedzić legnicką katedrę.

Patryk tak nas poprowadził...

....że faktycznie trafiliśmy do katedry, ale protestanckiej. o_O

Szukając właściwej świątyni mogliśmy jednak poznać piękno legnickich zabytków

...jakkolwiek by one nie wyglądały.

Znaleźliśmy jakiś kościół.

Niezastąpiona tablica informacyjna potwierdziła nam, że jest to cel naszych poszukiwań.

I zrobiliśmy jeszcze wiele innych zdjęć,
ale na próżno by je tu zamieszczać

i trwonić cenny czas naszych czytelników.

 Po pełnym wrażeń dniu wróciliśmy do Kłodzka. I mimo że nie wyjechaliśmy daleko poza miejsce zamieszkania, to naszą podróż możemy uznać za szczególnie interesującą i ubogacająca duchowo.