Szopka i zdarzenia towarzyszące

Ten wpis dotyczy dni pomiędzy poniedziałkiem (17 XII) a czwartkiem (20 XII)

Nadszedł długo wyczekiwany moment. Na ostatniej prostej, tuż przed świętami postulanci zostali zaangażowani (gdyż zawsze tak było) do budowania szopki w naszym kościele (oraz do dekorowani klasztoru na czas świąteczny). Szopkę postawiliśmy z rozmachem, jednak nie ma co ukrywać, że dość spontanicznie. Nikt bowiem z budujących nie widział jak wyglądała ona w latach poprzednich (chyba że Andrzej i Damian, ale i oni mieli wiele wątpliwości w tej materii). Dlatego w tym roku nasza szopka w całej swej prostocie jest oryginalna i niepowtarzalna, a zarazem rozmach z jakim przyłożyliśmy się do tej czynności winien budzić nie lada podziw. Zresztą, na niewiele zdają się tu słowa. Zobaczcie sami...

Na dobry początek (poniedziałek wieczór) montaż choinki w refektarzu.

Jest dobrze.

Wtorek: znosimy pierwsze elementy szopki.
Bob Budowniczy in progress...

Puzzle przestrzenne.

Leżeć, jak to łatwo powiedzieć.
A spróbujcie tego w zimnym kościele na twardych deskach.

Niebo gotowe do instalacji.

Wznoszenie w górę.

Wyżej... 

Doskonale.

Czas na Gwiazdę Betlejemską...

...i Anioła.

Leć Anioł, leć!

Perfect!

Teraz imitacja skał.
Jakie kamienie można przyczepić takerem? 

Nasze...

Coś zaczyna się z tego wyłaniać.

Magister zabrał nas na przejażdżkę.

Część zasadnicza: szopka.

Aaaa... Ratunku!
Inwazja drewnianych zombie!

Symulacja Betlejem ok. 7 roku przed Chrystusem.
Sim-Szopka.

Międzyczasie ubieranie kościelnych choinek. 

Środa: czegoś tu brakuje?

Magister tańczy rzadko (chyba wcale).
Ale na tę okazję pokusił się o robot-dance. 

Brakowało naturalnie choinek.
Zamontowane na prawej stronie...

...i zamontowane na lewej stronie.

Czas na elektronikę. Dużo tego...

A tak rzecz wygląda od kuchni.
Nigdzie tego nie zobaczycie - tylko u nas.

I stała się światłość!

Chcecie zobaczyć efekt końcowy?
Poczekajcie do Świąt narodzenia Pańskiego.

Agapa na uczczenie zakończenia budowy szopki.

Czwartek: czynimy wystrój wewnątrz klasztoru.
Zmęczenie daje się we znaki.

Chwila zadumy nad egzystencjalną istotą sztucznej choinki.

Moc lampek.

Drzewko w kaplicy.

Straty musiały być.

Salka telewizyjna wspólnoty klasztornej.

I prządki na postulacie.

Aby święta pachniały nam Sidoluxem.

Mop: najlepszy przyjaciel postulanta.

I choinka na korytarzu postulatu
(made by P.O. Magister)

Wieczorne spotkanie opłatkowo-życzeniowe.

Aż łza się w oku kręci.

A kiedy wydawało się, że już po wszystkim, 

do drzwi salki zapukał ojciec gwardian, który właśnie wrócił z podróży.

Jego błogosławieństwo zakończyło ten dzień.

Jutro rano postulanci wyjeżdżają do domów na czas Świąt Bożego Narodzenia. Będzie to dla nich czas trochę wytęskniony, ale też i trudny. Prosimy zatem o modlitwę w naszej intencji, abyśmy po Nowym Roku (5 stycznia) wrócili wszyscy do Kłodzka, aby nadal realizować własne powołanie.