środa, 29 października 2014

"Wycieczka" do Wambierzyc

Magister obiecał nam kiedyś, że dołoży wszelkich starań, abyśmy w czasie trwania postulatu poznali większość klasztorów naszej Prowincji, jednak nie wspomniał, że będzie się to łączyło zwyczajowo z wykorzystaniem postulanckiej siły roboczej. I tak po dwudniowym pobycie w Dusznikach, gdzie mogliśmy poznać współbraci i wykazać się tężyzną fizyczną, przyszła kolej na nasze sanktuarium. Wprawdzie Wambierzyce już pojawiły się na naszej drodze we wrześniu, jednak tym razem mieliśmy poznać to miejsce dogłębnie i również nie zabrakło elementów zajęć fizycznych! 

Razem z br. Jakubem - gwardianem wambierzyckiej wspólnoty, ruszyliśmy ponownie do Wambierzyc "pozwiedzać" tutejsze tereny. Aby połączyć przyjemne z pożytecznym, mieliśmy wykazać się przy grabieniu liści na wambierzyckiej kalwarii i w otoczeniu sanktuarium oraz... jak się okazało - nie tylko!

Z samego rana, niektórzy byli zmęczeni przed pracą, więc trzeba było ich zachęcić poranną kawą
Oto efekt działania naszej franciszkańskiej kawy...
Rolnik ze szpadlem.
Nasza mała armia w akcji i...
...liście nie mają najmniejszych szans!
Tym razem naszym pomocnikiem okazał się Henryk [nazywany "pustelnikiem'' ze względu na zamieszkiwanie na Kalwarii, niedaleko naszej Wambierzyckiej bazyliki]. Wspólnie z nim mieliśmy zapał do pracy, więc szybko wszystkie liście poszły z dymem. 

Praca pali się w rękach
Na drugi dzień, mieliśmy powtórkę z liści, ale tym razem "pustelnik" zaprosił nas na kawę do swojej samotni. 


Henryk i jego pustelnia
Uwieńczeniem naszej pracy było trzydzieści ton węgla, które trzeba było zrzucić do piwnicy. Pięć ton sobie darowaliśmy, ale i tak nie było lekko. Z łopatami ruszyliśmy odgarniać węgiel, żeby nie zasypały nas góry "groszku", które błyskawicznie spadały przez wsyp do naszej klasztornej "kopalni".
Praca w naszej "kopalni"


Wieczorem wróciliśmy do ukochanego Kłodzka licząc, że jeszcze tu wrócimy nie tylko w charakterze "górników". Kłodzko wprawdzie powitało nas chłodem, jednak po takiej "zaprawie", nie czuliśmy zimna i zmęczeni, udalismy się na zasłużony wypoczynek!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz