Postulat Franciszkanów w Kłodzku: Dzień życia konsekrowanego

Drugi lutego to od siedemnastu lat święto ludzi konsekrowanych, tych, którzy oddali się na całkowitą służbę Bożą. My, jako kandydaci do życia zakonnego postanowiliśmy również uczcić ten dzień. Zaczęło się od tego, że pobudka tego dnia miała miejsce (oczywiście za zgoda ojca magistra) o godzinie 7.15. Dawno się tak dobrze nie wyspaliśmy. Głównym punktem dnia było uczestnictwo w uroczystej mszy świętej w intencji mnichów i mniszek, a także świeckich osób konsekrowanych w centrum duchowym naszej diecezji, tzn. w katedrze świdnickiej. W drodze do Świdnicy zatrzymaliśmy się w Ząbkowicach Śląskich, by tam wyartykułować typowe "Wow" pod ząbkowicką Krzywą Wieżą. Dotarłszy do Świdnicy udaliśmy na mszę, której przewodził biskup ordynariusz naszej diecezji, Ignacy Dec, zaś koncelebrował nasz ojciec magister oraz m.in. bp. pomocniczy Adam Bałabuch. W trakcie eucharystii licznie zgromadzeni członkowie różnych wspólnot życia konsekrowanego odnowili swoje śluby zakonne. Po mszy świętej zostaliśmy wszyscy (także postulanci - jak się zdaje tylko my i redemptoryści z Barda) zaproszeni do auli w Kurii Diecezjalnej na skromny poczęstunek, który jak się okazało na miejscu wcale nie był taki skromny. Zachęcani do tego, by czuć się jak w domu, tak też się zachowywaliśmy raz po raz sięgając po serwowane smakołyki. Ale staraliśmy się nie przesadzić, gdyż jeszcze w Kłodzku ojciec Augustyn zaprosił nas na świąteczna pizzę okazji Dnia Życia Konsekrowanego. W tym miejscu pozdrawiamy miłą obsługę świdnickiej pizzerii Da Grasso i pozostajemy pod wrażeniem serwowanej tam pizzy. Po powrocie do Kłodzka postanowiliśmy ściśle pościć do wieczora (zrezygnowaliśmy nawet z kolacji, a potem z wszelkich słodkości na rekreacji), bo uznaliśmy za niestosowne zjadać cokolwiek jeszcze tego dnia.